“It takes a partnership to raise a teacher”
Afgelopen donderdag, op de ontmoetingsdag voor alle Marnix collega’s (heel fijn dat er ook een aantal collega’s uit onze partnerscholen aanwezig waren) mocht ik samen met Chris Kroeze van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen de inleidende keynote verzorgen over Samen Opleiden en Professionaliseren in partnerschappen. We hebben laten zien dat alle studenten in de nabije toekomst in samenwerking tussen scholen en opleidingen worden opgeleid, en dat er bij voorkeur binnen die samenwerking ook aandacht is voor inductie en verdergaande professionalisering.
Deze beweging heeft niet alleen te maken met de goede ervaringen met samen opleiden tot nu toe [1]. Ook het feit dat opleiden voor een complex beroep als leerkracht vraagt om zowel de inzet van de kwaliteiten van de lerarenopleiding als de kwaliteiten van de scholen, speelt een rol. Wendbaar en flexibel word je als leekracht door te handelen in een klas en school en direct het effect te zien van je handelen, en vervolgens daar weer – onderbouwd – op te reageren. En dan heb ik nog niet genoemd dat het opbouwen van leerkracht-expertise zo’n 10000 ‘vlieguren’ vraagt; slechts zo’n 400 uur hiervan passen binnen de initiële opleiding! Ook daarna samenwerken loont. Kortom: “It takes a partnership to raise a teacher”.
Dat is geen eenvoudige opgave. In een partnerschap zoals het onze, hebben we te maken met pakweg 35 besturen, 375 partnerscholen, 40 bestuurders, 50 BOC, 375 schoolopleiders, 70 pabo- collega’s, 1500 studenten en mentoren. En laten we niet het onbekende aantal teamleden dat geen mentor is en onderwijsondersteunende collega’s op de scholen en de opleiding vergeten. Zij spelen allemaal een rol in het opleiden van ons toekomstig potentieel...ieder vanuit de eigen functie en verantwoordelijkheid. Al deze professionals hebben naast hun meer of minder directe rol bij het opleiden, eigen doelen die ze moeten realiseren, grotendeels gericht op het verzorgen van goed onderwijs. De doelen van het partnerschap hebben dan niet altijd de eerste prioriteit, en dat is logisch. Het is goed om je als partnerschap te realiseren dat dit de realiteit is!
Samen opleiden vraagt daarom om voortdurend verbindingen te leggen binnen het partnerschap. POO heeft allerlei momenten en gremia waar dat gebeurt: tijdens de POO-kringen, tijdens de netwerkbijeenkomsten met BOC, relatiebeheerders, SOL en IO op de scholen, SOL-mentor-overleggen op de eigen school, de dag van het partnerschap, VONC, mentoren- en SOLtrainingen, audits en hercertificering. Tijdens al deze formele en informele ontmoetingsmomenten hebben we het over samen opleiden, wat we daarin goed doen en wat nog aandacht vraagt, hoe we iedereen - de studenten incluis - op een bij hun rol passende wijze kunnen betrekken. En dat allemaal vanuit ons beroepsbeeld en onze visie op samen leren en opleiden (lees ook: begeleiden, onderzoeken, professionaliseren, werven). Zo werken we aan verbinding, leggen we knopen tussen betrokkenen in ons partnerschap. En dat knopen en verknopen is belangrijk: een netwerk is immers zo sterk als zijn knopen.
Dit roept bij mij ook de reflectieve vraag op….we doen heel veel… maar wat is de kwaliteit van onze knopen? Waar zijn ze sterk en waar kan het beter? Welke knoop ben ik? En welke knoop ben jij in het geheel en met welke andere knopen ben jij verbonden?
Miranda
[1] José Hermanussen, et al. (2021). De meerwaarde van Samen Opleiden & Professionaliseren. Input ten behoeve van de groeistrategie. Eindrapport. 's Hertgogenbosch, ECBO.
Meer lezen of luisteren?
Ga dan nog eens naar de website van het lectoraat (Lectoraat Samen Opleiden & Professionaliseren | Marnix Academie) en de lectorale rede (Samen opleiden op zijn kop | Marnix Academie).
Daar vind je allerlei informatie over ons partnerschap:
Het Leerlandschap.pdf (marnixacademie.nl)
praatplaat 8 digitaal gebruik (marnixacademie.nl) en luister de podcast met Annette Schaafsma
