Wat je ook denkt... | Miranda Timmermans
Een politieke aardverschuiving in Nederland. De oorlog tussen Israël en Hamas. De nog steeds voortdurende oorlog tussen Rusland en Oekraïne. Het houdt me dagelijks bezig, me ervan afsluiten gaat bijna niet. Sterker nog, ik word er zo in meegezogen dat ik me bijna uitgenodigd voel om partij te kiezen. Ik merk aan mezelf dat ik dat niet wil en dat ik het eigenlijk ook niet kan. Zo ontzettend veel factoren, geschiedenis, belangen, beeldvorming, een onvolledige voorstelling van zaken, maar ook persoonlijke ervaringen spelen een rol. Toen de oorlog in Oekraïne uitbrak kregen al snel ‘de Russen’ de schuld. Dat raakte me. Ik heb 1,5 jaar met veel plezier in Moskou gewoond en heb me ontzettend welkom en gesteund gevoeld door mijn Russische vrienden en collega’s aldaar. Zij zouden deze oorlog nooit gewild hebben. Op dit alles reflecterend, moest ik denken aan het onderzoek van mijn promovenda Suzan van Brussel*. Zij onderzocht het kritisch denken en wilde weten wat nodig is om goed onderbouwde beslissingen te kunnen nemen. Haar aandacht ging in het bijzonder uit naar de vaardigheid ‘perspectiefwisseling’ in de oordeelsvorming: denk ook het tegenovergestelde.
Ik heb niet de illusie dat dit de oplossingsstrategie is om dergelijke grote wereldproblemen op te lossen. Ik ben wel van het klein maken, van het toepassen in mijn dagelijkse werk (van een hele andere orde). Samen werken en samen opleiden binnen een groot partnerschap is een uitdaging en loopt dus niet altijd vlekkeloos. Ik zie dat bijeenkomsten niet altijd goed worden bezocht, instituutsopleiders realiseren niet altijd wat van ze verwacht wordt, schoolopleiders komen niet altijd toe aan wat afgesproken is, studenten lijken niet altijd goed geïnformeerd of producten uit onderzoek worden niet gebruikt. Ik heb de neiging om daarover te oordelen op basis van mijn eigen perspectief, maar betrap mezelf erop dat ik te weinig het perspectief van de ander inneem. Op de momenten dat ik dat bewust wel doe, wordt duidelijk dat ik niet alle informatie heb om tot een goed overwogen mening te komen. Dat leidt vaak tot verrassende inzichten.
Wellicht herkenbaar? Hoe dan ook! Laten we beseffen dat er verschillende uitingen, meningen en gevoelens zijn binnen ons partnerschap, die allemaal hun waarde hebben. Geef elkaar hierin de ruimte en oordeel niet zonder het perspectief van de ander mee te nemen. Ofwel:
Wat je ook denkt...denk ook het tegenovergestelde!
Dat vind ik nu een mooie Kerstgedachte.
Geniet met jullie dierbaren van de komende Kerstdagen en alvast een goed, gezond en gelukkig 2024 gewenst.
Miranda
*Voor een publieksversie van het proefschrift van Suzan zie: IN PRESS Suzan van Brussel (studiowetenschap.nl)
Het complete proefschrift vind je hier: proefschrift_suzan_van_brussel_622673a0478ce.pdf (eur.nl)
En hier een bijdrage van haar over kritisch denken in Didactief: Didactief | Drie vragen aan Suzan van Brussel (didactiefonline.nl)
